V

Bronnen:
Graaf, H. van der, Rockanje in oorlogstijd (1940-1945). Den Haag: Kruseman, 1969, pp. 149-150.
Mededelingen van een aantal toenmalige inwoners van Rockanje, onder wie mevrouw J. Dijkman-de Snaijer, de heer A. Moree en de heer K. Moree.
Foto's begrafenis van mevr. P. van Buren-Wageveld.
Foto kerstavond 2021 (Korrie Korevaart).

Cornelis Vijfvinkel kwam op dramatische wijze om het leven. Vlak na de bevrijding werden de gearresteerde NSB’ers van Rockanje gevangen gehouden in barakken bij Hotel de Dreef. De bewaking werd verzorgd door leden van de Binnenlandse Strijdkrachten (BS’ers), onder wie Cornelis Vijfvinkel. Hij verongelukte terwijl hij op wacht stond in het wachthuisje bij de barakken. Over de toedracht van het ongeluk doen verschillende verhalen de ronde. Het meest waarschijnlijk is dat hij gedood werd door een ontploffende granaat.

Mevrouw Janny Dijkman-de Snaijer herinnert zich dat het ongeluk diepe indruk op haar vader heeft gemaakt. Vaak vertelde hij in familiekring de toedracht. In de oorlog was de familie geëvacueerd. Kort na de bevrijding keerde het gezin weer terug naar hun boerderij aan de Duinzoom. In de dakgoot vond haar vader een handgranaat en hij wist niet wat hij daarmee aan moest. Omdat het wachthuisje van de BS’ers niet ver van zijn woning stond, leek het hem het beste om het explosief daar naartoe te brengen, zodat deskundigen het onschadelijk konden maken. Toen hij nog maar net weer thuis was, hoorde hij een enorme klap, het geluid van een ontploffing. Later bleek dat Vijfvinkel daarbij om het leven was gekomen. De heer De Snaijer besefte dat hij op een haar na aan de dood ontsnapt was, maar zijn blijdschap werd uiteraard overschaduwd door zijn afschuw over het lot van Vijfvinkel. 

Pieter Moree, die naast Hotel de Dreef woonde, was EHBO’er. Toen hij de klap hoorde, snelde hij naar buiten om te kijken of hij kon helpen. Van het wachthuisje was bijna niets meer over. Helaas waren de verwondingen van Vijfvinkel zo ernstig, dat hij ter plaatse overleed.  

Hij werd op maandag 11 juni 1945 met militaire eer door de BS ten grave gedragen. Cornelis Vijfvinkel was nog maar vierentwintig jaar oud en was enkele dagen voor het ongeluk vader geworden.